Worteltjes met vruchtenhagel?
Dochter Wateetons is moeilijk, lees, niet over te halen om iets nieuws te proberen dat gezond is. For some reason stopt ze zonder problemen een borrelnootje in haar mond, terwijl ze zo’n ding nog nooit gegeten heeft. Maar als het groente is.. no way. Dus maakte ik gepureerde worteltjes met sour cream en een beetje suiker tot een mooi oranje smeerseltje. Op een taco chip en aanbieden, maar helaas: “voor mama!” En het was echt zooo neutraal van smaak.
Het lukte wel toen ik een beschuitje ermee besmeerde en er vruchtenhagel overheen strooide, het hele beschuitje ging erin.
Tja, is dit de manier om een worteltje naar binnen te schuiven?
0 reacties op “Worteltjes met vruchtenhagel?”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Nieuwe Wateetons site
In 2006 startte meneer Wateetons nietsvermoedend een culinair blogje. 15 jaar later bestaat het nog steeds, met 3000+ posts, 8 boeken, honderden workshops en één Meneer. En, een nieuw design dat beter recht doet aan de vele producten van Ome Meneer Wateetons.
Dingen die ons opvielen in Hongarije
Drie weken reisden wij met een busje door Hongarije. Dit viel ons op. Van ambulance geluid tot walnoten, tot het toetjesassortiment en de super mcfreeze.
agenda
Complete agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Het is de eerste onafhankelijkheid die een kind heeft: Iets niet lekker vinden wat papa wil. Baas over eigen smaak, als het ware. Maar daar heb je natuurlijk geen sodemieter aan als je daar zit. Ik neem peuterlief op schoot. Om een of andere reden kan c.q. mag ik dan het bordje naar binnenschuiven. Zelfs hebben we een tijdje een verhaaltje uit een favoriet boekje voorgelezen en ondertussen de lepeltjes erin geschept.
Het duivelse van die taktiek is dat je geheel buiten hun aandacht om het gezonde ding ineens, na een aantal keer, *niet* meer nieuw is. Ha! Hebben we ze maar mooi tuk gehad!
Waarmee ik overigens niet mee wil suggereren dat dochterlief nu een makkelijke eter is. Het blijft ook bij ons sappelen. Alleen is de eetopstandigheid nu niet meer zozeer gerelateerd aan een bepaald ingredient, waaruit ik dan de hoop put dat ze later alles zal lusten.
We zullen het eens gaan proberen, op schoot met een boekje erbij of misschien tijdens Bambi kijken, want dan is ze helemaal van de wereld 🙂