Meneer Wateetons pocheert een ei
Gerrit-Jan schreef er onlangs over. Meneer besefte dat hij dat nog nooit gedaan. Een duidelijk gevalletje lacunaire culinaire ontwikkeling. Dus hop: grote pan op het vuur, scheutje azijn, beetje zout, tegen de kook aan, een mooie kolk in het water en hatsikidee, een ei erin. Wat schetst mijn verbazing: een halley-komeet in mijn pan. Ei nummer twee (na iets meer azijn): een melkweg in mijn pan. Ei nummer drie: niet nader te beschrijven broddelwerk.
Nu is de vraag natuurlijk, wie ga ik de schuld geven van dit jammerlijk falen? Mezelf (ha!), Gerrit-Jan of de LIDL die mij oude eieren verkoopt? Wor(s)dt vervolgd.
zie hier!
GE-WEL-DIG!
Prachtige en simpele oplossing! Gewoon in magnetronfolie… Doen ze het bij de chinees ook zo?
ík ga het in ieder geval vanavond gelijk proberen
Ik heb hem maar even gemaild 🙂
Dear Rob,
After having created several Halley comet-like and other undefined poached eggs and reporting about it on my (dutch) blog http://www.wateetons.com, your efforts were brought to my attention. Never
did I read a funnier poached-egg story. And I have read many. So, thank you, great job and I’ll be certain to work that foil tonight.
Hij wenste me succes met de eieren.
&?
Een komeet? Weer eens wat anders dan sterretjes zien omdat je je in je vinger snijdt, natuurlijk. Maarre, meneer Wateetons, u moet dat ei ook in het oog van die draaikolk laten glijden, niet terzijde ervan. Hebt u dat wel netjes gedaan?
Wis en waarachtig wel! In het oog van de orkaan.