lekker: cantharellen in de soep

Het leven van meneer Wateetons kent z’n zwakke momenten. Bijvoorbeeld wanneer hij een zak gemakssoep (dat moet schijnbaar tegenwoordig in een zak) koopt. Voor op een ander moment van nog ernstigere zwakte: als hij geen zin/tijd/inspiratie heeft om te koken. Zo knipte meneer gisteravond een zak bospaddenstoelensoep open. Bospaddestoelen? Wouter Klootwijk zou onmiddelijk vragen uit welk bos deze dan precies komen. Bless his soul. De voorkant benadrukte dat het hier om cantharellen ging. Andere bospaddestoelen als de Gele Ringboleet of Hoorn des Overvloeds hadden ze maar even buiten beschouwing gelaten. En bij nadere bestudering van de ingredientenlijst gold dat eigenlijk ook voor de cantharel. Met 0,3 procent was het canthareltechnisch niet bepaald een vetpot. De uiteindelijke score ziet u hierboven. Twee in de knop gebroken babycatharellen, ter grootte van een stuiver. Er staat nog een zak mosterdsoep in de kast. Met spekjes. Ik vrees met grote vreze.