Zo af en toe zet meneer voet in Ikea. Niets menselijks is hem vreemd. Na het afrekenen volgt dan altijd het rondje door de Zweedse foodshop. Beetje speuren tussen driehonderd varianten ingemaakte haring. Maar meneer houdt niet van haring, dus kocht hij een pak roggebroodmix. Door middel van een inventief stickerbeleid stond de bereidingswijze in 21 talen op het pak. Ik heb de Japanse gebruikt, dus of ik het helemaal juist gedaan heb weet ik niet. Het kwam in ieder geval op het volgende neer: giet 600 ml water in dit pak. Schud. Giet het in een vorm, laat het rijzen en bak het af in de oven. Een Japanner kan de was doen.

En: verdomd geinig, wat ik u brom. Een smakelijk, doch enigszins zompig brood was het gevolg. Maar vooruit, roggebrood staat niet bekend om z’n luchtige aard. Het smaakte eigenlijk vooral naar een zompig, donkerbruin, heftig volkorenbrood. Met veel hele zaden enzo. Geen typische roggebroodsmaak. Ik kan het u aanraden. Een sneetje met boter en u hoeft de rest van de dag niet meer te eten.

Zweeds roggebrood lijkt dus niet erg op Fries roggebrood. Dat is maar goed ook, want daar houdt meneer niet van. Zijn aankoop was dan ook eigenlijk een beetje een risicovolle zet. Maar that’s meneer, Ikeabezoeker en daredevil.