Vloeken
En daar liep meneer. Op zaterdagmiddag, in Landsmeer. Hij bedacht dat hij nog nooit van zijn leven in Landsmeer was geweest. Slechts vijf kilometer van casa Wateetons. Het was warm, er was een pleintje en er liepen mensen die meneer niet zo goed verstond. Hij waande zich op vakantie.
Wat bracht hem daar? In Landsmeer zit een supermarkt. Een DEEN supermarkt. Een supermarkt als alle andere, maar met een verschil: de aardbeien van Jan Robben. De smaakbommen uit Oirle. Twittersensatie van het moment. Zonder het verwerken van minstens een mud van deze aardbeien per etmaal tel je als culinarius anno 2010 niet meer mee. Die dus.
Meneer had nog nooit één aardbei van Jan Robben gegeten.
Smaakaardbeien. Onder die naam werden ze verkocht. €3,99 per pond. Gewoon in een plastic bakje. Noem hem een grotestadder maar meneer had toch meer iets van jute verwacht. Of gevlochten riet. Wel stond Jan Robben zelve op de verpakking. Die straalt blijkbaar zoveel authentieks uit dat je geen jute meer nodig hebt.
Thuisgekomen vergelijk meneer ze met zijn aardbeien van de Turk. Het betrof duidelijk een andere soort. Ze leken op het oog niet erg op elkaar. Des avonds vergeleek hij ook, gespannen, de smaak. Of liever, dat liet hij doen. Blind. Door mevrouw Wateetons en twee gasten die positively nog nóóit van Jan Robben hadden gehoord.
De uitslag was unaniem. Zonder uitzondering vond men de aardbeien VAN DE TURK LEKKERDER. De vermeende smaakbommen uit Oirle werden in vergelijking tot de winnaars betiteld als ‘sponzig’, ‘te hard’, ‘waterig’ en ‘alsof ze te vroeg geplukt zijn’. Was meneer daar helemaal voor naar Landsmeer gereden? Had hij daarvoor wekenlang de beregening van de Oirlese velden via twitter van minuut tot minuut gevolgd? Shocking.
En nu?
Meneer weet het goed gemaakt. Hij geeft Jan en zijn aanhang nog één kans. Aankomende zondag, in Amsterdam, 14:00 uur. You and me. Laten we het, zeg, een #strawberrymob noemen.
0 reacties op “Vloeken”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Nieuwe Wateetons site
In 2006 startte meneer Wateetons nietsvermoedend een culinair blogje. 15 jaar later bestaat het nog steeds, met 3000+ posts, 8 boeken, honderden workshops en één Meneer. En, een nieuw design dat beter recht doet aan de vele producten van Ome Meneer Wateetons.
Dingen die ons opvielen in Hongarije
Drie weken reisden wij met een busje door Hongarije. Dit viel ons op. Van ambulance geluid tot walnoten, tot het toetjesassortiment en de super mcfreeze.
agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Zo dat zal twitterland op zijn kop zetten. Ik ben benieuwd naar zondag!
Waren de aardbeien van Jan Robben wel rijp genoeg? De meeste supermarkten verkopen aardbeien die eerst 3 dagen moeten narijpen. En de meeste Turken verkopen spullen die je al in de winkel gelijk wilt opeten.
Oirle? Oirschot. Dat andere gehucht is Oirschot. Of is Oirle meneerwateetonsiaans voor alles wat uit Brabant komt? Mag ook. Meneer, ik denk dat de aanschaf van een camperbusje voor u en Dochter W en Mevrouw W geen overbodige luxe is. Met sterfkamer voor uw aangeschoten wild en niet-wild en dan ook een rondje Brabant doen. Op zoek naar aardbeien. Of, om maar wat te noemen, 20 kilo tuinbonen voor 30 euro. Bij d’n boer.
PS: Pft, andere gehucht is Goirle natuurlijk, haddaarmoetenstaan…
Het leuke van Jan Robben is dat hij in tegenstelling tot zijn collega aardbeikwekers zich niet beperkt tot één simpel, maar evengoed lekker ras (Elsanta) maar juist allerlei verschillende rassen kweekt. Vroege rassen, late rassen, zoet, minder zoet, friszuur, groot, klein, donkerrood, licht-oranje. Voor elk wat wils, want smaken verschillen. En voor een salade wil je een ander soort aardbei dan voor op een taartje of zo uit het vuistje.
Jammer is dan wel dat het ras niet vermeld wordt op de doosjes. Zo blijven we dom en aardbeien kopen een gok.