Test: drank in je ijs

Dat bierrecept was heel geinig: flesje lidlpils, suiker, smaakmakers en een half uur later was het een biersorbet. Zoet, fris en met een interessant bittertje. Bijzonder schepbaar bovendien, ook na dagen in de vriezer. Overmoedig geworden probeerde meneer hetzelfde geintje met roze champagne. Dat viel tegen. Vies was het niet maar het smolt zeer snel en na een paar dagen in de vriezer trof hij op de bodem van zijn bakje een laag vloeistof: een sterk alcoholische suikerstroop, zo bleek bij proeven. Ook niet vies, kan zelfs heel groot worden in de disco, maar geen champagneijs. De champagne bevatte 12% alcohol tegen 4,7% voor de pils. Daar zal het zijn mis gegaan. Alcohol heeft een veel lager vriespunt dan water (-115) en het vriespunt van een mix van water en alcohol zal dus al naar gelang de verhouding ergens tussen de 0 en -115 graden liggen. De forse hoeveelheid suiker verlaagt het vriespunt nog verder. Daarom een testje. Hij maakte nog twee batches bubbel-sortbet, één van het restantje champagne maar dit 50% verdund met alcoholvrije bubbels (in de aankomende Winelife een groot artikel van meneers hand over het dealcoholiseren van wijn, trouwens) en ééntje volledig bestaande uit gedealcoholiseerde bubbels. 350 ml van elk, met 175 gram suiker en 25 gram dextrose en een theelepel guargom.

Het resultaat, na 24 uur in de vriezer.

Voorlopige conclusie: ook zonder alcohol is je sorbet goed schepbaar te krijgen. Alcohol maakt het beter schepbaar, maar dat gaat al snel richting te zacht. Boven de ca 5% is dat al duidelijk merkbaar.

Beperkingen: meneer voegde overal evenveel suiker aan toe, maar de bubbels (en zeker de 0%) bevatte vermoedelijk meer grammen suiker per liter dan het bier.Dus ook de variabele suiker verschilde en kan van invloed zijn geweest op schepbaarheid en smeltsnelheid.