Wateetons Testkeuken: Meneer is 31 uur in het bezit van een sous vide apparaat

Daar stond hij plots. Bij de Lidl, na de Action meneers favoriete winkel: een sous vide apparaat. Voor €69,95. Geen geld natuurlijk. Tot op 1 graad nauwkeurig van 40 tot 99 graden (-40 staat er op www.lidl-shop.nl trouwens, dat zou helemaal mooi zijn). Een vacumeerapparaat kon je er voor €24,95 bijkopen. Maar die heeft meneer al. Ook geen geld.

Op diezelfde site was het apparaat in de voorverkoop al uitverkocht, maar meneer woont in Amsterdam-Noord dus hij maakte zich geen zorgen over de verkrijgbaarheid. Toen hij om 9:00 de Lidl binnenstapte was er op het eerste oog nog geen enkel exemplaar verkocht. Thuis zette hij hem onmiddellijk in werking. Het is een bak met water dat verhit wordt. Doodsimpel. Het bevat geen ventilator of anderszins om het water te circuleren. Hij is instelbaar, en geeft zelf aan op welke temperatuur hij zit. De timer gaat tot 24 uur, wat erg fijn is en start pas met tellen nadat hij de gewenste temperatuur bereikt. Ook keurig. Meneer vacumeerde twee sucadelapjes met wat smaakmakers, stelde het apparaat in op 56 graden en ging met een thermometer klaar zitten. Binnen een half uurtje gaf zijn sous vide vriendje aan de ingestelde temperatuur bereikt te hebben. Meneer stak zijn thermometer in het water: 56 graden. Verdomd! Heel niet slecht. Een uur later deed hij dat nogmaals en het water was nog altijd op temperatuur. Tevreden over zijn aankoop ging hij die avond naar bed.

De volgende ochtend stond hij opgewonden op, de thermometer nog in zijn knuistje geklemd. Het apparaat deed het nog steeds, het water was nog warm en er leek nagenoeg niets verdampt. Meneer mat andermaal de temperatuur. Het naaldje op de thermometer leek minder enthousiast te stijgen en bleef inderdaad steken op 49 graden. NEGENENVEERTIG? Met wat andere thermometers controleerde meneer zijn meting. Jep. De temperatuur was in de nacht met zo’n 7 graden gedaald. Het schermpje gaf ondertussen nog braaf 56 graden aan . Meneer gooide het water weg, wierp de sucade in de prullenbak en trok de bon uit zijn portemonnee.  Tien minuten later stond hij weer bij de kassa van de Lidl. “Is hij kapot?” vroeg de kassière. “Hij doet in ieder geval niet wat hij moet doen” antwoordde meneer. “Wat is het eigenlijk?” vroeg ze, het apparaat eens bekijken. “Het is een waterverhittingsbak.”Oh” sprak de kassière “dan neem je toch gewoon een waterkoker”.