Ah shit en pis

Altijd op zoek naar projectjes van het type ondoordacht en megalomaan besloot meneer, met de borst vooruit wegens het eclatant succes van zijn ham, een culatello te maken. Na wat googlen dacht hij te weten dat deze uit de coburger (de bovenbil en platte bil) van het varken bestaat, gepekeld en met wijn ingesmeerd. Zo geschiedde, hij kocht een coburger van 5.3 kg bij Slager de Wit, bond die op en pekelde hem met 3.5% zout, rode wijn en zwarte peper.

Een bil van 5.3 kg past in geen enkele vacuümzak van meneer. Hij past trouwens ook in geen enkele koelkast van meneer, kwam hij achter. Hashtag megalomaan en ondoordacht. Gelukkig komt hij meerwekelijks bij Boergondineren. Hij legde zijn in veel plastic pedaalemmerzakken gewikkelde ham achterin een van de koelkasten aldaar. Stickertjes erop: ‘van Meneer’ en ‘tot 28/2’.

Begin maart: weg zak. Paniekmomentje. Hadden de Boergondinerendames hem in een een vlaag van HACCP-hysterie weggegooid? Gelukkig vond meneer hem terug, in de vriezer. Een keiharde 5.3 kg wegende homp ijs. Het gaat wel lekker hard met dat gewichtsverlies zo.

Een culatello wordt na het pekelen -en ontdooien- in een varkensblaas gestopt en vervolgens fraai dichtgebonden. Van zijn slager had meneer een paar varkensblazen gekregen. Elk niet groter dan een kindervuistje. Ze stonken. Heel erg. Naar pis. Ergens is dat niet gek. Maar toch. Heel Erg Naar Pis. U weet, zeker als u een vrouw bent, dat een blaas, zelfs die ter grootte van een kindervuistje, heel wat volume kan bevatten. Meneer probeerde de blaas dus maar op te rekken tot 5.3 kg niveau, door hem te vullen met water.

Toegegeven, de toename in volume was indrukwekkend. Maar nog altijd een lacherje in vergelijking tot die van de 5.3 kg ondooiende vleeshomp. En de pisgeur, die nam niet af, hoe vaak meneer hem ook vulde met water en leeg liet lopen. Hij krabde zich een keer achter de oren en besloot de volgende dag maar eens de international blaasliteratuur in te duiken. Hij heeft daar een apart plank voor. Tot die tijd deed het hem intuïtief verstandig aan om de blaas te laten weken in ruim water. Iets met zachter worden en pisgeur kwijt raken. Grote ziploc, in de groentela.

Hij sliep onrustig. 

Bij het openen van de ontbijtkoelkast sloeg een zure walm in het gezicht. Onderin de groentela stond een halve decimeter vocht. Tussen de spruitjes en rucola dreef een lege zak. Pis. Zijn kwark, zijn yoghurt, zijn melk, en kaas: pis. Alle dingen: pis. En het fliebertje lillende blaas was nog precies even klein.