Drie mango’s en een prutser
De Turkse en Surinaamse winkels in het miniwinkelcentrumpje van meneers hood zijn het culinaire equivalent van het kruikje van de weduwe van Sarfath: een nimmer opdrogende bron van voedselverrassingen. Voor die roomblanke middenklasse meneer althans, die in zijn hele leven in slechts drie steden heeft gewoond (waarvan er een Amstelveen is, dus dat telt niet eens).
Recent: drie verschillende mango’s. Dat is toch mooi. Waar vind je nou drie verschillende mango’s op rij? Meneer wist niet eens dat er drie verschillende mangosoorten bestonden. Althans, hij had er nog nooit diep over nagedacht. Dat noemt zich dan een foodwriter. Prutser.
Hij kocht de drie mango’s. Om te proeven. Meneer mag dan een prutser zijn, hij is wel een prutser die wil leren.
Cayenne mango
Kleur: groen en pokdalig
Vorm: rond en klein
Vorm: langwerpig en het grootst
Prutser.
De Braziliaanse die op de rechter mango op de foto lijkt zijn het allerlekkerste die je in Nederland kan krijgen. Echter … de mango’s (manja’s) in Suriname zelf zijn de lekkerste die ik ooit gegeten heb.
Als er veredelaars meelezen: doe ff die pit eruit laten vallen als een pruim of perzik. *boks*
Al eens groene (onrijpe) mango gegeten? Heeeeeeerlijk.