Willekeurige gedachten over de Elzas

Meneer reed met de bus en de vriendin een weekje door de Elzas. Dit viel hem, in willekeurige volgorde en mate van interessantheid, op:

• Zijn we nou Frans of Duits, mensen? Maak een keuze.
• In de lente is de Elzas bijna leeg. Alleen de allerkneuterigste dorpjes, de ANWB top 3 zeg maar, zijn omzoomd door touringcars en campers.
• .De zeven wijnen die de Elzas kent zijn lekker overzichtelijk. Één druif, één fles klaar.
• Meneers zuurkool is lekkerder dan die in de Elzas. Opvallend weinig smaakmakers.
• Wijnen proeven kan werkelijk overal langs de duidelijk aangegeven wijnroute, in elk dorpje, langs elke landweggetje vind je borden die je verwijzen naar wijnhuizen. Met Duitse namen natuurlijk.
• Het sterrensysteem van Google heeft geen enkele relatie tot de werkelijkheid.
• Het eten is overal heerlijk boers: worst, kaas, brood, zuurkool.
• Elk dorpje heeft in de hoofdstraat minstens drie bakkers en twee slagers. Waarvan altijd de helft dicht is. Groenteboeren zie je dan weer nauwelijks.
• Een ‘bar de Fromage’, wat een briljant idee. Een paar stukjes kaas uitkiezen uit de toonbank, en gaan zitten met een wijntje, stuk brood en je laptop. Eat that Starbucks.
• Mensen eten een complete flammkuchen als voorgerecht. Vriendin en meneer deelden er een en zaten dan vol.
• Ah, vakwerkhuizen heten zo omdat ze uit vakjes bestaan. Weer wat geleerd.
• Salon de Thé: ook een goed idee.
• Het landschap is zeer gevarieerd, van glooiend in het noorden tot rotsachtig in de zuidelijke Vogezen, met toppen tot 1400 meter. Binnen een half uur ben je van de druiven in de sneeuw.
• Veel zien staan, maar steeds te groot. De Kugelhopf. Een prachtig uitziend tulband-achtig stuk gebak. Of was het brood. Keer op keer probeerde we ergens een halve te bietsen, steeds vingen we bot. Tot we uiteindelijk een ‘tranche’ bij een kopje koffie vonden op de menukaart van een terrasje. Geen reet aan.
• Waar we in Slovenië uitgebreide proeverijen met zitten, uitleg, ham, kaas en brood meemaakten is het gros van de proeverijen in de Elzas van het wham-bam-thankyou-mam type. Je staat aan een bar, kiest wat van de kaart, krijgt summiere info en tien minuten later sta je weer buiten. Voor de ambiance of om er wat van te leren doe je het niet.
• Vriendin Wateetons heeft de Gewurztraminer ontdekt en daar houdt ze nu meer van meneer houdt. Hij sliep vannacht weer op de bank. Met een fles Edelzwicker.
• Meneer en vriendin hebben de volle 7 dagen gevanlifet. Dat kan dus makkelijk daar.
• Ik moet echt weer meer kaas gaan maken.