Het is boekenweek. Voor meneer is het een mooie aanleiding om de allengs hoger wordende stapel ongelezen en/of ongereviewde kookboeken die hem teleurgesteld aanstaart door te werken. Vandaag: Kaaskenner word je zo.
Meneer heeft dus een nieuwe stoomoven. Hoe lang mag je dat eigenlijk blijven zeggen? Een nieuwe auto, een nieuwe vriendin, een nieuwe oven? Misschien tot na de eerste reinigingsbeurt? Dit is het laatste deel van zijn review.
Uit de inbox: “Ik heb mijn vriendin verrast op een persoonlijke cursus worst maken tijdens een van onze eerste dates. Terwijl zij de varkensdarm doorspoelde las ik de instructies uit uw boek één voor één voor. Ik kan u vertellen dat dit zeer succesvol was en wij nu drie jaar samen zijn.”
Meer Wateetons Relatietips na de klik.
Vet, maar wegens niet-helemaal-passend-binnen-de-rest-van-het-boek afgekeurd beeld uit Over Charcuterie, dat op 10 mei 2019 in de winkel ligt.
Streetfood extravaganza in Chinatown, Bangkok. Vanaf een uur of 9
Meneer heeft inmiddels China verruild voor Thailand. Daar liet hij – vers uit het vliegtuig en de waarde van de bath nog niet helemaal scherp op het netvlies, zich oplichten met dit bordje.
Op de wetmarket in Shanghai trof meneer ze. Vaak over gehoord, nooit in het echt gezien: het duizendjarig of century egg. Nooit geproefd dus ook. Say no more!
In Over Charcuterie kom je alles te weten over het zelf maken van vleeswaren: van Italiaanse hammen, droge worst, coppa en pancetta, tot beroemde Franse patés en terrines en Nederlandse slagersklassiekers als achterham of rookvlees.
Meneer maakt cotechino, warme Italiaanse worst met zwoerd. Met een fijn glibbertje.
Boeken schrijven doe je niet voor jezelf. Je doet het
Mevrouw Gasteetons maakt op de sinterklaas-valreep nog Amandelspijs. Heeft u niks aan, want het moet rijpen tot ver voorbij het zalig avondje. Waarom eigenlijk?
In de afgelopen dagen zat uw held en meneer in Toscane om daar nog meer te leren over worst en charcuterie. Of salumi, zoals het daar heet.
