Een megaei hoort er megabij

“Ik kan niet garanderen dat er geen kuikentje inzit”. Ewout van Oogsten zonder Zaaien (twitter) aan de telefoon. Of meneer een paar ganzeneieren wilde. Vers geroofd, in samenwerking met Staatsbosbeheer, uit nesten in de buurt van Hoorn. “Ik sta op de brug”. Tien minuten later stond ook meneer op de brug, met acht knoeperts van eieren uit de tot de nok toe gevulde ovo-knapzak die Ewout over een afstand van 27 kilometer op zijn frêle schouders had meegetorst. En hij moest er nog tien. De held.

To kuiken or not to kuiken? Gelukkig had meneer nog ergens een boekje met wat tips  (‘het boek van de vinex-slager’ ofzo). Zoals: leg het ei in 10% zoutoplossing. Een oud of ver ontwikkeld ei drijft meer dan een vers ei. Wat bleek: alle eieren bleven keurig op de bodem liggen, met slechts een lichte variatie in de hoek. Uiteindelijk schatte meneer dat hij volgens deze methode mogelijk misschien wellicht vier vergevorderde, drie halfgevorderde en één helemaal vers ei had. Methode 2: follow the light. Tegen het lamplicht houden werkte in ieder geval niet, de eieren bleven volledig ondoorzichtig. Gelukkig wilde dochter Wateetons haar MegaMindy zaklantaarn wel ter beschikking stellen. Samen schenen we onder een stapel dekens door de eieren. Dat werkte beter, hoewel we misschien ook goede resultaten hadden geboekt met een drijftest onder de dekens.  Het resultaat: vijf eieren met een verdacht grote donkere vlek en drie die bijna volledig doorschijnend waren.

Meneer kookte zowel een donkergevlekt als een doorschijnend megaei en kneep ondertussen vast een citroentje uit. Een ganzenei moet ongeveer een kwartier koken. Het ‘verse’ doorzichtige ei woog 170 gram, inclusief de dikke harde schil, die stevig aan het eiwit vast zat. Er zat een gigantische dooier in. Het ei oogde en smaakte opvallend gewoontjes, alleen de geur was wat sterker dan die van een kippenei. Zoals verwacht was er geen spoor van een embryo te zien.

Licht nerveus opende meneer ook het andere ei, wat zou hij aantreffen?

Denk ‘ns dat het een jongetje is
Dat je daar gaat staan bakken
Denk ‘ns dat het je broertje is
Dat zacht sist in de pan
Denk ‘ns dat ‘ie verkrampt uit angst
De rand probeert te pakken
En dat ‘ie dan terug in de boter glijdt
Wat dan, wat dan… ?

Nou niks.

De donkere vlek bleek niet meer dan een paar plekjes bloed aan de rand van de eidooier, die dicht tegen de binnenzijde van de schil zat. Geen embryo, geen kuikentje dat verkrampt uit angst de rand probeert de pakken, geen Balut-ei. Gewoon een eidooier.

En dan nu, een megacake!