The goodybag to end all goodybags

Het is nog altijd cadeautjesweek bij Wateetons. Al twee weken lang. Leven in de breedte, zeg maar. Onlangs was meneer op de culiperslunch, het ons-kent-ons evenement voor broodschrijvers, georganiseerd door Marcus Polman’s Nieuwe Haring. En inderdaad, meneer zag, sprak en knuffelde een hoop onsen en nam er evenzoveel mee rond het middel. Wat een slick georganiseerd evenement! Inclusief mooie cocktailuitdelende inhuurmeisjes en andere lekkere hapjes. Meneer maakte kennis met de Rotterdamse Firma Bijten die voor de paté wil worden wat Brandt en Levie zijn voor de worst en haalde een 10 (TIEN) bij de smaaktekst van Alpro. De ouderwetse krul is zijn getuige. Verrassend was ook de Hollandse droge schapenham, mooi gerijpt en met een spannend smaakje. De kipstukjes van de Vegetarische Slager maakten andermaal indruk op meneer, helaas moest de slager wel melden dat de ontwikkeling van de vegetarische worst stokte op de vegetarische darm. Tenslotte concludeerde meneer na een theeclinic van Simon Levelt dat hij in het dagelijks leven meuk drinkt. Een fijne middag, en dan vergeten we graag dat de jongen van de Spaanse delicatessenwinkel zijn worstjes als gggggggorizo aanprees.

En dan de goodybag. De Goodybag to end all Goodybags. Meneer schatte hem op twintig kilo. Wat een feest om uit te pakken. Wist u al dat meneer van cadeautjes hield? Het was te veel om hier te beschrijven. Een potpourri aan culiverrassingen. Van tijdschriften, flessenopeners (why?), en onduidelijke plastic dingetjes (what?) tot potjes imitatiekaviaar, kaas, verse schol, koekjes (‘geluk zit in een klein koekje’), paté, een aardbeiplantje van Willem en Drees (met wie meneer afsprak dit jaar toch echt die workshop cider maken te organiseren), een mud, of in ieder geval zakje, Hoekse Rooie aardappelen, olijfoliekaviaar (nep-kaviaar is héél 2013) en een mes waarmee hij zich als herinnering aan deze fijne dag al twee keer in de vingers heeft gesneden.