“Mweh”. Waar meneer en vriendin na afloop van een vakantie in Thailand nog weken in tranen uitbarsten bij de geur van limoenblad, is “mweh” de gedachte waarmee ze nu een bakje komijnzaad open trekken of een half schaap voor de deur van een slager zien hangen. Meneer heeft zelfs al weer een keer Thais gegeten. Dat “mweh” hadden ze overigens ook na de keukens van Albanië, Bosnië, Polen, Hardinxveld-Giessendam en Slowakije, dus ‘t is geen PVV-er-esque sentiment. Sterker nog, Marokko gaat zelfs richting een ferme “mwoah”, met sporadische spikkels “wow”.

Dus toen meneer Wateetons in een donker steegje uitgenodigd werd op een bijeenkomst van de geheimzinnige ‘bloedworstbende’ en ‘s ochtends in bloed (consequent) op zijn Wateetons mobiel geschreven vond: “het thema is stoven” (toch niet), besloot hij iets Marokkaans te maken. Storytelling is ook belangrijk. Maar wel met de snelkookpan natuurlijk, hij is terug van vakantie en dus heeft hij weer gewoon haast.

Oh nee, dít is de lelijkste food photo ooit!