Koksopleiding dag 10: een veel te lange kerst

Drie weken vrij heeft meneer van zijn koksopleiding. Drie weken. Waarom zo lang? Verlangen naar vakantie is iets voor kinderen en loonslaven. Meneer wil leren koken! Gelukkig hoeft hij nog maar één nachtje te slapen en dan mag hij zijn fez weer opzetten en de theedoek nonchalant over de schouder werpen. De wond op zijn duim is ook bijna hersteld.

Op het programma van de laatste les voor de vakantie stond een kerstmenu bestaande uit drie gangen: Vitello tonato- zeebaars in een deegkorst en een sabayon of (menu 2) een garnalenbisque – beef wellington en een sabayon. We maakten het menu in groepjes. Dat was leuk. Normaliter werk je in je eentje aan je eigen gerechtje, maar dit maal was samenwerking vereist. Het inspireert. Zij het ook weer niet dusdanig dat meneer iets behoorlijks neerzette. Hij ging met het dessertje aan de gang. In een Noord-Afrikaanse stemming van onduidelijke herkomst verzon hij een koekje met maanzaad, een panna cotta met pistache en een rozebloesemwater-limoen-meloen sorbet met een sabayon. Het klinkt allemaal wel tof, maar het zag er weer eens niet uit. Het koekje was te grof, de sabayon dweilde er overheen als een gesmolten sinassplit, de sorbet was te lang gedraaid en kristallerig, de meloen bleek te onrijp en dus te grof en van de 10 panna cotta’s kwamen er slechts enkele ongeschonden uit de vorm. Maar, het was niet allemaal dramatisch. De combinatie van meloen en rozebloesemwater bleek wel tamelijk fantastisch, en het filmende room-gelatine mondgevoel van de panna cotta ging goed samen met de crunchy pistache.

Gelukkig konden we tijdens de kerstmaaltijd van elkaars gerechten proeven. En een youtube haardvuur en dito kerstmedley met een glas wijn maakt altijd een hoop goed.