Maar, wat is het?
Meneer kocht hem bij zijn standaard ‘maar wat is het’-dealer
Meneer kocht hem bij zijn standaard ‘maar wat is het’-dealer
Hij slaapt door, is minder somber, heeft al weer een workshop gegeven en gaat vandaag lekker aan boek nummer 7 schrijven. Kortom, tijd om een eind te maken aan een week heimweeposts. Hij sluit af met twee recepten uit zijn nieuwe favoriete Thaise kookboek.
Meneer Wateetons probeert deze hele week te doen alsof hij nog op vakantie is. Zelfs tijdens zijn workshops. Het recept voor deze Sai ua worst is niet ingewikkeld. Er zitten gewoon álle kruiden die je kent uit Thailand in.
Meneer Wateetons – net terug uit de Zuid-oost – probeert tegen beter weten in het vakantiegevoel vast te houden door nog een weekje Thais te koken, maar hij eindigt weer bij de Lidl.
Meneer Wateetons kookt – met de gordijnen dicht en de CV op 28 graden – nog een weekje Thais. Want realiteit, dat is een kéuze. Vandaag mango sticky rice.
Meneer vindt een verse kokosnoot en opent hem met behulp van koloniaal mimespelen.
Een iets makkelijkere ‘maar wat is het’ vandaag. Denkt meneer.
Dat veldje dus, daarachter. Wat is het? Het antwoord: het
Meneer trof ze voor het eerst in Bangkok’s Chinatown. Op Koh Chang waar hij thans bivakkeert worden ze langs de kant verkocht en er viel er één van de boom bijna op zijn hoofd. Dan kun je er niet omheen, dan doe je een Doerian.
Meneer is in Shanghai. Daar ziet, hoort en ervaart hij dingen die hij graag met u deelt. Willekeurig natuurlijk.
Uw razende rectumreporter is onderweg naar Shanghai om zich op op uitnodiging van de wereldwijde marktleider Van Hessen te darmverdiepen. Leren hoe de weg tussen de dood van het varken en de worstomhulsel die hij verkoopt, gebruikt en waar hij over schrijft precies verloopt.
Meneer maakt zijn eigen hotpoeder. Gefermenteerd en gemaakt van louter groente en fruitafsnijdsels. Hartstikke no waste. Hartstikke hot.