Het blijft een mooi gerecht
Meneer’s steak tartare, volgens een recept uit Marcus Polman’s De Perfecte Steak. Hier ook buiten het boek te vinden, trouwens (op het vermaledijde smulweb, maar wel door hem zelf geplaatst).
(Het commentaar bij het recept op smulweb is overigens goed voor wat lolz. Zal best lekker zijn overigens.)
Vooral de reactie op sm**web is Bril. Jant. En veelzeggend, dat ook.
Verbaaasd me nog dat ze -na het lijntjes trekken- niet de boel heeft gepanneerd en in de oven geschoven …
Hoewel de reactie direct associaties oproept met natuurlijke blondines, was ‘ie volgens mij toch van een man.
En wel één met een creatieve geest natuurlijk.
Èn het was lekker, da’s ook wat waard. Daarbij: als je niet weet wat Steak Tartare is, word je door de inleiding ook wel een beetje op het verkeerde been gezet – er wordt in één alinea twee keer “biefstuk bakken” geroepen.
Overigens vind ik het zelf lekkerder om het vlees na het in strippen snijden één keer door de 8mm plaat te draaien. Da’s ook grof, maar het is dan in mijn beleving toch malser, zonder de bite te verliezen. Beetje het zelfde effect als mals kloppen, maar een stuk makkelijker te bereiken. Wel meer afwas.
Één sjalot is ook wat matigjes…
betweter 😀
Guilty as charged…
PS o en dan in de tegenovergestelde richting bij nader inzien
And again…
[…] had drie eiwitten over. Restantje van de wok-steak tartare van gisteren. Eigenlijk wilde hij ze inzetten zijn biceps eens flink te doen groeien. Maar vlak […]