Luxeproblemen, een kratje en zuigen of scheppen

Ik heb in de afgelopen twee jaar zo belachelijk veel charcuterie gemaakt, dat het niet eens in mijn huis past. Gelukkig mag ik van mijn slager een kratje in zijn koeling bewaren. Het voordeel is wel dat je dan ook weer een beetje vergeet wat je hebt en als je dan wat aansnijdt, zoals tijdens een workshop gisteren, het ook voor jezelf weer een verrassing is. Ignorance is bliss.

Op de foto van links naar rechts coppa van ibérico (check dat vét), pancetta, achterin pastrima van rund bedekt met kruidenmix çemen, guanciale (beetje last van ranzigheid aan de randjes helaas), achterin nog meer pancetta, een klein stukje lonza, en een stuk lardo van ongeveer 5 maanden oud dat ik gisteren voor het eerst aansneed. Nu al goddelijk.

Mooie hobby mensen. Mooie hobby

Kijk ze hieronder trots zijn op hun zelfgemaakte pancetta! Hoe leuk is dat?

Eerst leerden de deelnemers gisteren tijdens deze Wateetons workshop in een uur de basis van het maken van charcuterie: vlees, zout, garbage in/out, scheppen of zuigen, Spaans of Italiaans drogen. Dan volgde het uitbenen en knopen van 15 kg baggervette @beemstervarken buik van @erik_waagmeester waarna ze hun eigen pancetta in wording zoutten, kruiden, vacumeerden en mee naar huis namen. And now we wait. Of zij eigenlijk. Ik ga gewoon koffie drinken.

Ook een workshop charcuterie maken volgen? PECH VOOR JE. Ik geef hem pas in het najaar weer. Gelukkig komt er binnenkort wel een zeker boek uit. Kun je het gewoon jezelf aanleren.