Meneer zit nog wel eens op de fiets of in de wateetonsbus en dan luistert hij podcasts. Recentelijk toegevoegd aan zijn lijstje: smaakmakers van radiomaker Zegert van der Linde en niet alleen omdat meneer centraal staat in de laatste aflevering.
Net als zijn broertje en tal van andere lokale producten is de saucisse de Montbéliard logisch ontstaan ontstaan uit lokale omstandigheden: veel kaasboeren, dus veel wei en dus veel varkens om die wei op te eten, dat gekoppeld aan relatief vochtige en koele bergachtige omstandigheden waardoor rook van lokale bomen nodig was om hem te conserveren: een varkensworstje gerookt op naaldhout. Het is allemaal zo makkelijk.
Meneer zit alweer in zijn Action badjas achter de laptop, maar heeft een voorraad kaas, wijn en charcuterie in huis waarmee hij zich met de ogen dicht en neus open nog weken in de Elzas kan wanen. Daar at hij ook de saucisse de Morteau. Met een beetje proeven, een beetje google en een beetje basisworstkennis uit een zeker boek is die wel na te maken.
Op de laatste Elzasser vakantiedag probeert meneer nog een aantal artisinale charcuterie te scoren. Hij eindigt met een voorgesneden paté.
Voor het Elzasser slagersbezoek van vandaag had meneer wateetons zijn zinnen gezet op de ‘rauwe charcuterie’ of ‘whole muscle charcuterie’ waartoe de rauwe hammen, coppa’s en pancetta’s behoren. Hij kreeg ruzie, werd afgezet maar kwam toch als winnaar uit de strijd.
Elke dag. Boucherie. Elke dag. Boulangerie. Vandaag schafte meneer hier in de Elzas weer vier carnivoren heerlijkheden aan.
Meneer is een weekje in de Elzas. Vijf uurtjes rijden slechts en op elke hoek van de straat een boulangerie en boucherie. Bij die laatste koopt meneer elke dag de mooiste charcuterie.
Op 17 mei ligt hij in de winkel, Meneer Wateetons’ 7e boek: Over Charcuterie. Een mooie reden voor een tijdelijke korting van 7% op alle avondworkshops!
Afgelopen januari was Meneer Wateetons in Shanghai, om meer te leren over dat bescheiden product dat hij als maker, verkoper, docent (en liefhebber) vrijwel dagelijks liefkozend door zijn handen laat gaan: de darm.
“Ik wil paling” C’est la ton qui fait la musique. En deze ton zei dat meneer onmiddellijk zijn laptop moest dichtslaan en zijn luisterhouding moest aannemen.
Meneer dook voor Elle Eten in de gasbranders. Wat kost dat? Wat kun je ermee en wat heeft Johannes van Dam ermee te maken?
Het immer innovatie Mediamatic organiseert tussen 1 en 4 mei hun 8e Ne-Futurist diner. Dit keer is het thema ‘Eating Humans’.
