Meneer weet nog dat de licht geaffecteerd pratende Jos Brink vroeger wel eens opeens het woord ‘pleuren’ gebruikte op televisie. Meneertje vond dat grappig. Nu gebruikt hij – toch een soort Jos Brink van de worst, no pun intended, althans een beetje- datzelfde truucje weleens in zijn workshops.
Internationale workshop. Nu kan ik wel zelf alle recepten gaan vertalen, maar daar is techniek voor: “A Frik nobility is, everytime, no more than a sausage without a gut.”
Ooit, liftend door de Verenigde staten, kreeg een puisterige en pedante pre-meneer van iemand die hem oppikte langs de kant van de weg een chocolate chip cookie aangeboden. Dat liep niet goed af. Tijden veranderen, en nu is er de Ultimate Cookie Guide.
Over Charcuterie is “een prachtig boek” volgens Bram Hahn in
We zeggen het elke keer, maar dit was misschien wel het allermooiste Wateetons Wilde Weekend ooit. Met twaalf helden en heldinnen vertrokken we vrijdagochtend naar Dalsland, Zweden waar niets meer is dan bomen, stenen en meren. En avontuur. Veel avontuur.
Uw vanlife helden zijn weer thuis en zitten vertrouwd vol stress achter de laptop. Heerlijk. Met een persisterende knoflookwalm en 12 flessen Tokay om de werkweek het hoofd te bieden denken zij terug aan het mooie Slowakije. Naast de reeds beschreven observaties en ervaringen vielen hen nog een aantal zaken op.
“Is het lekker?” vraagt vriendin Wateetons. “Ja” antwoordt meneer. “Althans, Slowaaks lekker”. Meneer en vriendin proeven nog een hand vol klassiekers uit de Slowaakse keuken.
Kaas, Slowaken zijn er dol op. Het aanbod is groot, de variatie gering. Schimmels op je kaas? Néver! Aanbod uit het buitenland? Liever dood. En rijpen doen ze bij voorkeur ook niet te veel. Rare vormpjes en rook, daar gaan ze dan weer hard op.
Meneer is op zijn jaarlijkse vader-dochter vakantie. Een weekje in Italië, dit keer. Een kilometer of 30 ten zuiden van Rome. Hij heeft zich gruwelijk slecht voorbereid, maar gelukkig zijn er do socials om hem naar de juiste tentjes te sturen.
Felix Wilbrink beschrijft dit weekend in de Telegraaf hoe je currywurst maakt. Althans, ” Je koopt gewoon verse worst en die maak je tot currywurst”.
Over Charcuterie is nu een maandje uit, en de pers en vakmensen hebben er een blik in geworpen. Wat blijkt: niet heel kut! Lees hier de reviews. Wat vind jij eigenlijk van Over Charcuterie?
Maar, wat is het?
