Over worst |
Meneer Wateetons test vegetarische worsten
Meneer, gelicenceerd worstaficionado, kocht bij zijn lokale super het vegetarisch worstassortiment. Gewoon, om eens te proeven wat ze daar nou van bakken.
Vegetarische slager
De Vegetarische Slager heeft een naam hoog te houden als het gaat om vleesvervangers. Meneer heeft al meerdere producten getest en was steeds onder de indruk van zowel de smaak als structuur van deze technologische hoogstandjes. Hun worst bestaat uit soja- en tarwe eiwit. Ooit sprak hij met een productontwikkelaar die aangaf dat het velletje van de worst het lastigste onderdeel was, waar ze op dat moment nog geen oplossing voor hadden. Inmiddels ligt de worst dus al enige tijd in de schappen. Hij ziet er, rauw, uit als een worst. Een beetje een grauwe, voorgegaarde worst, maar onmiskenbaar een worst. Er lijkt geen darm omheen te zitten, maar de buitenkant is opvallend glad en geeft wel de indruk van de aanwezigheid van een darm. De geur is soepig, en enigszins vlezig. Wanneer je je tanden erin zet krijg je toch een darmgevoel. In de positieve zin des woords. Ook de substantie doet vlezig aan. Met een goede, stevige, dare I say sappige, bite. De smaak is niet bijzonder: een vrij generieke, vermoedelijk van gist afkomstige, soep-bouillonervaring.
Tivall
De worstjes bestaan volgens de ingredientendeclaratie uit tarwe-eiwit en soja-eiwit naast een reeks zetmeeltjes, gistjes en E-tjes natuurlijk. Het moet gezegd, ze zien eruit als worst. Als een karikatuur van een knakworst, liever. En dan de variant uit blik. Er zit geen darm-equivalent omheen. De buitenzijde voelt heel glad en is zo egaal van kleur dat hij geverfd lijkt. Van binnen ziet de worst er al net zo prototypisch knakworsterig uit, net even te roze. De worst heeft een tamelijk aanwezig, en behoorlijk chemisch, rookluchtje. Dat proef je ook terug: rook met behoorlijk wat zuur. Qua structuur is dan weer overduidelijk geen vlees waar je in bijt, een beetje korrelig, zonder bite. Kortom, eigenlijk is dit een uitstekend vegetarisch substituut voor de goedkoopste knakworsten uit blik.
Vivera
Ze zijn langwerpig. Daar is dan ook alles mee gezegd. Verder doen de worstjes van Vivera in niets aan worst denken. Het hoofdingrediënt is lupine. De eerste associatie die bij meneer opkwam toen hij er een onder zijn neus hield was ‘varkensstal’. Dat is dan ergens wel weer passend. Van een darm is geen sprake. De worst snijdt niet lekker tot plakjes door de losse structuur. De smaak is vooral soeperig. Soep in de varkensstal.
De conclusie
Geen van de drie worsten kunnen zich meten met een echte –laat staan zelfgemaakte– braadworst. Maar binnen de drie geteste worsten wint de Vegetarische Slager zonder twijfel. Gaat je worstbehoefte niet verder dan een blik knakworsten van 89 cent, dan biedt Tivall een redelijk substituut. Ach, als dat je referentiekader is dan kunnen die Vivera-drollen eigenlijk ook wel.
Vegetarische slager
De Vegetarische Slager heeft een naam hoog te houden als het gaat om vleesvervangers. Meneer heeft al meerdere producten getest en was steeds onder de indruk van zowel de smaak als structuur van deze technologische hoogstandjes. Hun worst bestaat uit soja- en tarwe eiwit. Ooit sprak hij met een productontwikkelaar die aangaf dat het velletje van de worst het lastigste onderdeel was, waar ze op dat moment nog geen oplossing voor hadden. Inmiddels ligt de worst dus al enige tijd in de schappen. Hij ziet er, rauw, uit als een worst. Een beetje een grauwe, voorgegaarde worst, maar onmiskenbaar een worst. Er lijkt geen darm omheen te zitten, maar de buitenkant is opvallend glad en geeft wel de indruk van de aanwezigheid van een darm. De geur is soepig, en enigszins vlezig. Wanneer je je tanden erin zet krijg je toch een darmgevoel. In de positieve zin des woords. Ook de substantie doet vlezig aan. Met een goede, stevige, dare I say sappige, bite. De smaak is niet bijzonder: een vrij generieke, vermoedelijk van gist afkomstige, soep-bouillonervaring.
Tivall
De worstjes bestaan volgens de ingredientendeclaratie uit tarwe-eiwit en soja-eiwit naast een reeks zetmeeltjes, gistjes en E-tjes natuurlijk. Het moet gezegd, ze zien eruit als worst. Als een karikatuur van een knakworst, liever. En dan de variant uit blik. Er zit geen darm-equivalent omheen. De buitenzijde voelt heel glad en is zo egaal van kleur dat hij geverfd lijkt. Van binnen ziet de worst er al net zo prototypisch knakworsterig uit, net even te roze. De worst heeft een tamelijk aanwezig, en behoorlijk chemisch, rookluchtje. Dat proef je ook terug: rook met behoorlijk wat zuur. Qua structuur is dan weer overduidelijk geen vlees waar je in bijt, een beetje korrelig, zonder bite. Kortom, eigenlijk is dit een uitstekend vegetarisch substituut voor de goedkoopste knakworsten uit blik.
Vivera
Ze zijn langwerpig. Daar is dan ook alles mee gezegd. Verder doen de worstjes van Vivera in niets aan worst denken. Het hoofdingrediënt is lupine. De eerste associatie die bij meneer opkwam toen hij er een onder zijn neus hield was ‘varkensstal’. Dat is dan ergens wel weer passend. Van een darm is geen sprake. De worst snijdt niet lekker tot plakjes door de losse structuur. De smaak is vooral soeperig. Soep in de varkensstal.
De conclusie
Geen van de drie worsten kunnen zich meten met een echte –laat staan zelfgemaakte– braadworst. Maar binnen de drie geteste worsten wint de Vegetarische Slager zonder twijfel. Gaat je worstbehoefte niet verder dan een blik knakworsten van 89 cent, dan biedt Tivall een redelijk substituut. Ach, als dat je referentiekader is dan kunnen die Vivera-drollen eigenlijk ook wel.Alle tests van vegetarische worsten door Meneer Wateetons
23 reacties op “Meneer Wateetons test vegetarische worsten”
Geef een reactie
Misschien vind je dit ook leuk
Alternatief worstomhulsel: een petfles
Een petfles kan alles. Van het brouwen van cider en kombucha tot het vangen van rivierkreeftjes. Je kunt er ook worst in maken. Lees meer…
De bekendste Hongaarse droge worsten
Worstmaker Meneer Wateetons beschrijft én proeft de beroemdste Hongaarse droge worst soorten. Van Gyulai, tot Csabai tot Téliszalámi kolbász.
agenda
31 jan
Driedaagse cursus groente bereiden (vrijdagen)
Meerdere dagen
01 feb
Driedaagse cursus groente bereiden (zaterdagen)
Meerdere dagen
03 feb
Driedaagse cursus fermenteren (maandagen)
Meerdere dagen
04 feb
Driedaagse cursus fermenteren (dinsdagen)
Meerdere dagen
24 feb
Driedaagse cursus groente bereiden (drie dagen achter elkaar)
Meerdere dagen
Complete agenda
DROOM JIJ ER OOK VAN OM MIDDEN IN DE ZWEEDSE NATUUR EEN EDELHERT UIT TE BENEN?
Schrijf je nu in.
Wateetons wilde weekend
Laat Meneer nou eindelijk eens uitzoeken waarom mensen die om wat voor reden dan ook geen vlees willen eten, wel dingen willen eten die er (min of meer) uitzien als vlees!
Dit vraag ik me keer op keer af: waarom vleesvervangers die op vlees lijken? Je hoeft vlees niet te vervangen door een stuk ‘nepvlees’. Ik geloof dat het niet de vegetariërs zijn die dit willen, maar vooral de niet vegetariërs die voor vegetariërs gaan koken. Er bestaat nog steeds een idioot idee van een noodzakelijk ‘aardappelen – vlees -groente’ op je bord. En wanneer je dan geen vlees eet, (nee: ook geen kip), dan wordt het wel heel lastig en ingewikkeld allemaal.
Zelfs in restaurants kom ik nog teveel fantasieloze vegetarische gerechten tegen, terwijl het toch ECHT niet zo ingewikkeld is allemaal.
Er zal ook een grote populatie zijn die wel ‘minder vlees’ wil eten, maar daarvoor zo min mogelijk van het culinaire pad wil afwijken. Dus dan een vegetarische worst in plaats van een gewone worst. Dat zijn een hoop mensen, bij elkaar. En die kopen al hun boodschappen bij de supermarkt. Of de moeder die voor het gezin kookt, met één 11-jarige vegetarische dochter: een pan macaroni met gehakt en één met gehackt van de vegetarische slager. Daar kun je kritiek op hebben, maar die doelgroep is groot.
Is uw dochter al weer 11? Zit u haar worstjes nu op te eten?
en hoezo is worst en hamburger niet een ‘manmade’ uitvinding? of ziet u ze vaak huppelen in de wei. dit soort van kritiek is contraproductief en vaak afkomstig van reactionairen.
:D! Wil Meneer zich niet een keer aan de handmade vega-worst wagen?
Smaakte het ook naar worst meneer?
Ik ben wel benieuwd naar meneers eigesgemaakte vegaworsten
At last! Someone with the insight to solve the probelm!