elzas
Willekeurige gedachten over de Elzas
Meneer reed onlangs met de wateetonsbus en de vriendin een weekje door de Elzas. Dit viel hem, in willekeurige volgorde en mate van interessantheid, op.
Dagelijkse Elzasser charcuterie en worst (5)
Op de laatste Elzasser vakantiedag probeert meneer nog een aantal artisinale charcuterie te scoren. Hij eindigt met een voorgesneden paté.
Dagelijkse Elzasser charcuterie en worst (4)
Voor het Elzasser slagersbezoek van vandaag had meneer wateetons zijn zinnen gezet op de ‘rauwe charcuterie’ of ‘whole muscle charcuterie’ waartoe de rauwe hammen, coppa’s en pancetta’s behoren. Hij kreeg ruzie, werd afgezet maar kwam toch als winnaar uit de strijd.
Dagelijkse Elzasser charcuterie en worst (3)
Elke dag. Boucherie. Elke dag. Boulangerie. Vandaag schafte meneer hier in de Elzas weer vier carnivoren heerlijkheden aan.
Dagelijkse Elzasser charcuterie en worst (2)
Meneer is een weekje in de Elzas. hij bezoekt elke dag een slager voor een dosis worst en charcuterie.
48.04360947.1366803
Dagelijkse Elzasser charcuterie en worst
Meneer is een weekje in de Elzas. Vijf uurtjes rijden slechts en op elke hoek van de straat een boulangerie en boucherie. Bij die laatste koopt meneer elke dag de mooiste charcuterie.
Heimweekaas: Munster maken
Er komt maar geen eind aan de heimwee van meneer naar de Elzas. Misschien is het omdat hij een dagje ouder wordt (er hang soms ook een druppel aan zijn neus). Misschien is het omdat hij content nodig heeft voor zijn blog. Hoe het ook zij, ter hoogte van Kintzheim sprak hij op stellige toon “ik moet weer meer kaas gaan maken”. Munsterkaas.
Heimweekoken: flammkuchen
De Elzasser dagen liggen ver achter ons, maar met een beetje fantasie en veel wijn in de berging, kaasjes in de koelkast, af en toe op de parkeerplaats in de bus slapen en in de tuin van de buren pissen (terwijl we iets in het Duits schreeuwen) weten we het gevoel aardig vast te houden. En met flammkuchen natuurlijk.
Recept: saucisse de Montbéliard
Net als zijn broertje en tal van andere lokale producten is de saucisse de Montbéliard logisch ontstaan ontstaan uit lokale omstandigheden: veel kaasboeren, dus veel wei en dus veel varkens om die wei op te eten, dat gekoppeld aan relatief vochtige en koele bergachtige omstandigheden waardoor rook van lokale bomen nodig was om hem te conserveren: een varkensworstje gerookt op naaldhout. Het is allemaal zo makkelijk.
Recept: saucisse de Morteau
Meneer zit alweer in zijn Action badjas achter de laptop, maar heeft een voorraad kaas, wijn en charcuterie in huis waarmee hij zich met de ogen dicht en neus open nog weken in de Elzas kan wanen. Daar at hij ook de saucisse de Morteau. Met een beetje proeven, een beetje google en een beetje basisworstkennis uit een zeker boek is die wel na te maken.
