Uw vanlife helden zijn weer thuis en zitten vertrouwd vol stress achter de laptop. Heerlijk. Met een persisterende knoflookwalm en 12 flessen Tokay om de werkweek het hoofd te bieden denken zij terug aan het mooie Slowakije. Naast de reeds beschreven observaties en ervaringen vielen hen nog een aantal zaken op.
“Is het lekker?” vraagt vriendin Wateetons. “Ja” antwoordt meneer. “Althans, Slowaaks lekker”. Meneer en vriendin proeven nog een hand vol klassiekers uit de Slowaakse keuken.
Kaas, Slowaken zijn er dol op. Het aanbod is groot, de variatie gering. Schimmels op je kaas? Néver! Aanbod uit het buitenland? Liever dood. En rijpen doen ze bij voorkeur ook niet te veel. Rare vormpjes en rook, daar gaan ze dan weer hard op.
Meneer bezoekt de piepkleine Slowaakse Tokaj regio en leert over trippelfermenteren, edele rotting en de mierzoete godendrank.
“Weet je wat misschien leuk is? Een ijsje gaan eten in de Oekraïne.” Die onnozele meneer toch..
meneer is een paar weken in Slowakije. Hij deelt zijn culinaire avonturen met u. Tussendoor eet hij een ijsje.
Het is zaterdag, en Meneer is nu een kleine week on the road. Denkt hij. Dat is het mooie van vakantie. Na een paar vertraagdagen in Oostenrijk is hij in Slowakije gearriveerd. Met spit – auw- en snotverkouden.
Meneer reed de afgelopen dagen met de bus en de vriendin van Nederland naar Slowakije en kwam door Oostenrijk. Door iets vaker dan nodig af te slaan of te remmen wist hij hij net aan twee dagen uit het land te persen.
Nauwelijks twee uur onderweg en de eerste vakantiehit is al binnen.
Was meneer maar zo stoer cq. in staat tot vooruit kijken.
Waarin meneer een overgeschoten schouder, een IQ van een banaan, en een kapotte rijpingskast heeft.
Meneer was een weekje in Italië, een uurtje ten zuiden van Rome. Vader-dochter quality time, dus zijn meneerschap stond op een laag pitje. Toch viel hem een aantal dingen op over pizza, slagroom en carbonara met ei.
