recept

Hij slaapt door, is minder somber, heeft al weer een workshop gegeven en gaat vandaag lekker aan boek nummer 7 schrijven. Kortom, tijd om een eind te maken aan een week heimweeposts. Hij sluit af met twee recepten uit zijn nieuwe favoriete Thaise kookboek.

Meneer Wateetons kookt – met de gordijnen dicht en de CV op 28 graden – nog een weekje Thais. Want realiteit, dat is een kéuze. Vandaag mango sticky rice.

Meneer maakt cotechino, warme Italiaanse worst met zwoerd. Met een fijn glibbertje.

En het was op de derde dag dat hij het boek opende der bakker des bankets, wier filmpjes hij des foodtubes had aanschouwd, teneinde garnalenkroketten te bereiden in olie, brandende als duizend vuren.

Ondanks de Franse naam doet deze ‘ham’ erg Auffschnitterig aan. Duitsers zijn – net als wij- dol op stukken grof vlees in een fijne farce. Om hen nog meer te plezieren hebben we ook de kruiderij wat opgeduitst. En er rundvlees aan toegevoegd zodat het de naam al helemaal niet meer waardig is. Maar téring, wat is ze mooi en lekker.

Pff. Dat gedoe met fermenteren, warm ophangen, pH meten, of een keuze voor een snelle starter of een trage en een hoge of lage temperatuur. Jou niet gezien. Veel te ingewikkeld. En een lezer ben je ook niet echt. Er is gelukkig goed nieuws voor je: het ‘aan mijn lijf geen polonaise’ supereasy droge worst starterpakket.